I.
Gure zaharrak
bakarrik hiltzea.
Haurrak helduon
kaiolan atxilotzea.
Gazteei gaizki
eginak leporatzea.
Langile publikoei
txalo eta tu egitea.
Osasungintza eta hezkuntza
eslogan bihurtzea.
Ikerkuntza eta zientzia
bekadunen bizkar egitea.
Gizarte langileak filmetan
antipatikoak izatea.
Zaintzen gaituztenak
guk ez zaintzea.
II.
Elkartasuna letra
xehez idaztea.
Utopia eta kimera
ongi bereiztea.
Ergelak eta ezjakinak
beti besteak izatea.
Beldurraren abiadurak
errekorrak haustea.
Bertsio ofiziala
Estatu arrazoi bihurtzea.
Manipulazioa salatzeko
manipulaziora jotzea.
Aurrerakirik gabeko egoerak
istorio ederrak sortzea.
Heriotza eta bizitza
txanponkide izatea.
III.
Mundua norberaren
martxan ibiltzea.
Esanek eginei
gain hartzea.
Bakea ezartzeko
gerrak sustatzea.
Iraultzaren izenean
bidegabeki jokatzea.
Irakurketa sistemikoa
dibanera eramatea.
Ongizatearen botikak
gordeka hartzea.
Alkoholaren kontsumoa
ospakizunetan igotzea.
Insomnioak gauez
erne jarraitzea.
IV.
Gizonek dantzan
baldarrago egitea.
Emakume batzuek
begiekin eskanerra pasatzea.
Orgasmo arrakala
ikergai egotea.
Faloak eta futbola
trending topic izatea.
Aitatasun osoaren
irakasgaia ez gainditzea.
Matxista ez den ahotsari
leku orotan aditzea.
Indarkeriak pareten
mututasuna baliatzea.
Datuek feminismoari
arrazoia ematea.
V.
Arteak erabilgarritasun
argirik ez izatea.
Sormenaren arrakasta
zenbakiz neurtzea.
Artistek aniztasuna
bestela adieraztea.
Kopiaren kopiak
begi-belarriak kaltetzea.
Musika formatu
txikiagoetan gozatzea.
Pintaketa batzuekin
irribarre egitea.
Pedantekeriak inteligentzia
handirik ez agertzea.
Kultura turismoaren
negozioarekin nahastea.
VI.
Orwellen liburuek
indarrean irautea.
Klasikoak irakurri
gabe aldarrikatzea.
Haur Literaturaren etiketak
bietako batean kale egitea.
Poesia polita delako
topikoarekin nazkatzea.
øPor quÈ escribes en euskera?
galderari erantzutea.
Edu Zelaieta Anta
egile defizitarioa izatea.
Najat el Hachmiren
begiekin ikustea.
Zentsuraren beldur
autozentsurara jotzea.
VII.
Sokratesek eta Mafaldak
bizirik irautea.
Nork bere burua ezagutzeko
hiru bizitza desiatzea.
Lasai pentsatzeko
astirik ez edukitzea.
Autokritikaren generoa
arrunt minoritarioa izatea.
Berrikuntza berez
hobe dela sinestea.
Teknologia tximinokeriaren
ispilu gertatzea.
Digitalizazio behartuaren
birusak dena kutsatzea.
Belaunaldien teoria
itsu-itsuan onartzea.
VIII.
Ekonomiaren etimologia
zakurraren ipurdian egotea.
Sistema perfekturik
inon ez ikustea.
Diruak fedegabeak
eta fededunak akort jartzea.
Agintariek kapitalismoa
bakan aipatzea.
Politikari guztiak
errukigabe berdintzea.
Kontrol polizialak
batez ere batzuek jasatea.
Antzeko trajea dutenek
erabaki nagusiak hartzea.
Enpresa handiek neguan ere
uzta ugaria biltzea.
IX.
Pobreagoak bizi
itxaropena pobretzea.
Iraungitako txertoak
eta jana Afrikara bidaltzea.
Saharako erreferendumaren
berri ez jakitea.
Ekialde hurbila
urruti gertatzea.
Mendebalaren metaforek
mundua izendatzea.
Guretzat ez diren
hesiei ezikusiarena egitea.
Bidasoak ura
eta gorpuak eramatea.
Gizatasunaren herria
ezin mapan kokatzea.
X.
Egoismo kolektiboaren
oximoronak funtzionatzea.
Egoera konplexuei
erantzun sinplistak ematea.
Ahulenaren kontura
irri egitea.
Maitaleek justiziaz
legea urratzea.
Eman gabeko
musuez inoizka damutzea.
Harremana salbatu
nahian berriz porrot egitea.
Mesfidantza bere
buruaz fidatzea.
Itxaropenak armairutik
atera nahi izatea.