Baina ez pentsa bi lagunentzako bazkari horrekin #UdaGasteizen amaitu zenik. Bigarren lehiaketa abiarazi du euskaldunon atariak, oraingoan baina, hitzek garrantzia galdu dute. Erretrato bihurtu dira hitzak eta irudi batek norberaren udara erakustea da xedea. Hain pertsonala eta maitatua den sasoia konpartitzeko giltzaren lekukoa pasa diete hitzek irudiei. Jokoan, gainera, sari potoloak.
Eskerrak nahi beste argazki bidali daitekeela, niri behintzat, oso zaila egiten baitzait udak ematen didan gauza guztien artean bakarra aukeratzea eta gainontzeko guztiak albo batean ahaztu behar izatea, bikoterik gabeko galtzerdiak balira. Eguzkiaz harago doan sentimendutzat daukat nik #UdaGasteizen. Eta, are gehiago, udak ekaina, uztaila, abuztua eta iraila gainditu ditzake eta kalean zeroz azpiko tenperatura egonda ere, baten batek aurki dezake bere uda. Ondo bilatzean datza gakoa. Aurrean izateagatik ere ez gara askotan pozik sentiarazten gaituen hori ikusteko gai izaten. Noizean behin, ondo datorkigu, beraz, betaurrekoz aldatzea eta ikusmena lausotzen digun oihal beltz horrekin ahaztea. #UdaGasteizen etiketaz harago doan sentitzeko, gozatzeko eta bizitzeko modua dugu uda.
Hauxe da nire #UdaGasteizen partikularra. Hiriburutik kanpo dagoen leku sekretu batean ateratako argazkia izan arren, #UdaGasteizen etiketaren esentzia jasotzen du niretzako. Antiojo egokiekin begiratzen asmatuz gero, bi oin baino gehiago ikusten dira argazkian eta uztailean izoztutako momentua bada ere, itsas korronteen martxa jarraituko duen sasoia dela ere ikus daiteke, gora eta behera, amaierarik gabe.
Eta zuk, zeure #UdaGasteizen aurkitu al duzu? Konpartitu nahi?