Eta aurreko asteburuan harantza abiatu ginen lagun talde bat herri txiki hori hobeto ezagutzeko asmotan. Ez ginen bakarrak izan, ordea, hango eta hemengo lagun talde ugari baitzegoen hauteskundeen usainetara joanak. Jakinminak eta elkartasunak bultzatuta hurbildu ginen lur haietara eta esan beharra dago, neu behintzat, asebete bueltatu nintzela. Bizitakoak zer pentsa ugari eman zidan, garbi ikusten baita itxaropenez beteak daudela kale bazterrak. Asteburua eman genuen harat eta honat igande gaua iritsi arte. Ezagutu genituen emaitzak eta poztu ginen gehiengoa lortu baitzuen ilusioa irudikatzen zuen proiektuak.
Ez gaitzaten itsutu %-ek.
Martxan den herria da katalana, behetik gora ari dira eraikitzen burujabetza prozesua, eta soseguz doaz urrutira doazelako. Ez epaitegiek ez arrabots mediatikoek, eta are gutxiago beren konstituzioa ezagutzen ez duten politikoek, ez dute geraraziko prozesu hori.
“El meu país és tan petit, que sempre cap dintre del cor”. Bihotz handietan sartzen diren herri txikiek etorkizuna irabazia dute.