Joan den astean sektore publikoan egindako greben harira, nahiko gogaikarria zaidan gai bat ukitzea erabaki dut, eta gainera horrek ez didala niri zuzenean eragiten. Irakasleen grebak ikuspuntu gerra bat dira, eta gaur nire iritzia emango dut ikasle gisa.
"Ikasleek beste larunbat bat bezala ikusten dute, lanik gabe, etxerako lanik gabe, goiz jaiki beharrik gabe... ezer ez egiteko beste egun bat bezala"
Grebek beti izan dituzte bi aurpegi: ikasleek ikusten dutena eta irakasleek ikusten dutena. Alde batetik, ikasleek beste larunbat bat bezala ikusten dute, lanik gabe, etxerako lanik gabe, goiz jaiki beharrik gabe... ezer ez egiteko beste egun bat bezala. Bestalde, irakasleek gure eskubideen alde borrokatzeko eta baldintza hobeak lortzeko aukera gisa ikusten dute, hori baita greben benetako helburua.
Hori ikasleek greba egiten dugunean, baina irakasleek greba egiten dutenean, gauzak aldatu egiten dira. Irakasleen ikuspuntua ez da aldatzen, baina ikasleena bai. Zalantzan jartzen dute zergatik joan behar duten klasera irakaslea ez bada klasera joaten. Zer zentzu du goiz jaikitzeak ezertarako?
Greben benetako proposamena ulertzen ez dutelako gertatzen da hori. Langile batek greba egiten duenean sistema apurtzea bilatzen du, guztia hankaz gora ipintzea gobernuaren arreta deitzeko, eta bere kexaz konturatzea egiten dutena aldatzeko. Baina, nire ustez, heldugabeak diren ikasle horiek eskolara joaten ez direnean, "Zertarako ezer egingo ez badut?" esaten, hori galdu egiten da, eta asteburuko beste egun bat izatera pasatzen da. Horren ondorio nagusia gauzak ez aldatzea da; eta irakasleek egun horretan lan ez egiteagatik diru asko galtzeak ez du ezertarako balio.
"Guk greba egiten dugunean klasera etorrita ematen diguten errespetua itzuli behar diegu, zerbait aldatzen laguntzen baitute"
Zertara iritsi nahi dut honekin guztiarekin? Oinarrian, irakasleek greba egiten dutenean etxean geratzen ez diren ikasle guztiak eskertuta senti daitezke pertsona arrazionala eta ez berekoia izateagatik, bi ordu gehiago ohean egoteagatik irakasleen baldintza hobeak babesten ez dituzten horiek ez bezala.
Nire iritziz, guk greba egiten dugunean klasera etorrita ematen diguten errespetua itzuli behar diegu, guretzat edo munduarentzat txarra den zerbait aldatzen laguntzen baitute. Uste dut ikasle guztiek joan beharko luketela klasera irakasleen greba egunetan; egun batean aspertzea ez da beraientzat baliagarria izango, baina bai irakasleentzat.
Berriz diot: kontua da egoista ez izatea, elkarri laguntzea eta, oro har, errespetua izatea. Lotsagarria iruditzen zait gogoratzea ni izan naizela noizbait lo egitea nahiago izan duen pertsona horietako bat, baina jende gehiago konturatu ahala, gauzak hobetuko dira.
Iritzi artikulu hau argitaratzean, ALEAk ez ditu bere gain hartzen egileak adierazitako iritziak, ezta horiekin lotutako erantzukizunak. Zure iritzia bidali nahi baduzu, idatzi erredakzioa@alea.eus helbide elektronikora.
