Joan den martxoaren 14an, Gobernuak Alarma egoera dekretatu zuenean, Gasteizko praktika artistikodun dozenaka eskolek itxi behar izan zuten. Horietako batzuek online eskolak aukeratu zituzten, baina beste batzuentzat metodologia hori bideraezina zen. Pinturak, dantzak, musikak, arteak eta antzerkiak, besteak beste, bueltatzeko data jakinik gabe itxi behar izan zuten.
Orain, ‘Normaltasun berriarekin’, batzuek ateak zabaltzen dituzte berriro, eta denek zenbakiak egiten dituzte, ziurgabetasunez betetako ikasturte berri baterako prestatzen. Go Gasteiz Kulturak bere arduradunekin hitz egin du.
Sofia Abaitua (dantza)
Nola eragin dizue COVID-19aren krisiak eta nola egin diozue aurre?
Mundu guztiari bezala. Lehen astetik online klaseekin hasi ginen. Jende askok baja hartu zuen arrazoi ezberdinengatik: ekonomikoak, internet falta, etab. Azken finean, uste baino hobeto kudeatu dugula uste dut, eta, ikasleek esan digutenez, gehienak pozik daude.
Nola ekin diozue edo ekingo diozue jarduerari? Datorren ikasturteari begira, zein aldaketa ezarriko dituzue ‘normaltasun berri’ honetan?
Klase presentzialekin hasi gara baina nahiko beldur dago oraindik. Aldi berean, online eta aurrez aurreko prestakuntza ematen ari gara. Datorren ikasturteari begira gogo handia dago, eta horrek matrikula berriak ekarriko ditu; ikasleek eta Osasun Sailak eskatzen diguten bezala egingo diogu aurre. Zorionez, oso areto handia dugu, eta ez dut uste edukiera-arazoak ditugunik, baina, hala ere, baliteke aurrez aurre eta online txandakatu behar izatea.
COVID – 19ak kalte konponezinik utzi al du zuen zentroan? Zertan beharko zenukete berariazko laguntza administrazio publikoaren aldetik?
Ez, zorionez, ikastetxeko langile guztiei ordaindu ahal izan diegu, eta hori ikasleei esker izan da, egun bakar bat falta izan gabe, klaseak online egiten jarraitu baitituzte. Ez da irtenbide paregabea gure ikasgaiarentzat, dantzarentzat, etxeetan ez baitago behar adina leku normaltasunez garatzeko, baina aitortu behar dut laguntza handikoa izan dela sasoian mantentzeko.
Taldegune (musika)
Nola eragin dizue COVID-19aren krisiak eta nola egin diozue aurre?
Bete-betean eragin digu. Talde Musika Eskolan jarduera guztiak bertan behera utzi behar izan ditugu. Gure irakaskuntza-metodoa instrumentua taldean lantzean oinarritzen da, eta, beraz, ez dugu online klaserik ezarri. Eduki digitalak sortu ditugu gure ikasleentzat, musikarekiko interesa eta harremana mantentzeko.
Nola ekin diozue edo ekingo diozue jarduerari? Datorren ikasturteari begira, zein aldaketa ezarriko dituzue ‘normaltasun berri’ honetan?
Ekainean berriro ireki dugu, baina ikasleen% 50 inguruk baino ez du parte hartu. Segurtasun-protokolo bat aplikatu dugu COVID-19aren hedapena saihesteko, osasun-gomendioei jarraituz.
Gure kasuan, eskolak gehienez 6 ikasleko talde txikietan ematen dira beti, eta espazioak zabalak dira; beraz, urruntze-neurriak errespetatzen dira, edukiera murriztu beharrik gabe. Eskuen garbiketa inplementatu dugu (instrumentuak jo aurretik ere aplikatzen genuena), baita instrumentuen eta gelen desinfekzioa ere eskola eta eskola artean. Ikasleen sarrera eta irteera ordutegiak ere lekuz aldatu ditugu, beharrezkoak ez diren kontaktuak saihesteko. Gainera, maskara erabiltzea derrigorrezkoa da. Gure langileei, irakasleei zein administrazioko langileei, neurri horiek guztiak aplikatzeko moduaren berri eman zaie, eta beharrezko babes-bitartekoak jarri zaizkie (maskarak, gela eta produktu desinfektatzaileak).
COVID – 19ak kalte konponezinik utzi al du zuen zentroan? Zertan beharko zenukete berariazko laguntza administrazio publikoaren aldetik?
Gizarte osoak, oro har, jasan ditugun kalte psikologiko eta sozialez eta gaixotasuna jasan dutenengan izan dugun osasunaz aparte, kalte nagusia ekonomikoa izan da. Talde Musika Eskolan irailetik ekainera egiten dugu lan, ikasturtearekin batera. Beraz, gure diru-sarrera guztiak 10 hilabetetan lortzen dira; COVID-19ak horietako 3tan lan egitea eragotzi digu. Horrek esan nahi du diru-sarreren% 30 eta% 40 bitartean jaisten dela urtean. Galera ekonomikoa oso handia da. Dagoeneko 7 urte baino gehiago daramatzagu lanean eta enpresa une onean zegoen. Horrek atzerapauso handia suposatzen digu, baina oraingoz jasan dezakegu. Hurrengo ikasturtean, irailetik aurrera, nahiko normal egingo dugu lan berriro. Ikasle guztiek hala espero dute, eta matrikula berritu dute. Konfinamendu bolada berriak badira berriro ere, arazo ekonomiko larriak izaten hasiko gara. Espero dezagun egoera hori ez iristea.
27 lagunek osatzen dute gure plantilla; 24 musikako irakasleak dira eta 3 administrariak. Denok egon gara ERTE egoeran, eta pixkanaka ateratzen goaz bertatik.
Administrazio publikoarengandik beharko genukeen laguntza ekonomikoa zera da: hainbat gastu jasan ahal laguntzak, hala nola alokairuak, kredituak, hornidurak, zerbitzuak eta abar, izan ere horiek ordaintzen jarraitu behar izan ditugu, baita diru-sarrerarik gabe ere. Horrek porrotera garamatza. Elkargiren kreditu gehigarri bat eskatu dugu, enpresak eskura zituen baliabide ekonomiko guztiak kontsumitu baititu. ERTEak eta Gizarte Segurantzari egin beharreko ordainketetatik salbuestea oso laguntza garrantzitsua izan da; hori gabe bi hilabeteren buruan itxi beharko genuke.
Erreportaiaren zati bat ekarri dugu ALEAra. Elkarrizketa osoa Go Gasteiz Kultura webgunean irakurri dezakezue.