IRITZIA

Gorrotoa, arrazakeria eta xenofobia postontzietan banatuz

Erabiltzailearen aurpegia Ana Mª Ribacoba, Agustín Gorbea eta Jose Luis Salazar 2025eko maiatzaren 11

Nazioarteko Babeserako Harrera Zentroa izango da Aranako klinika zaharra. Argazkia: ALEA

Premiazkoa iruditzen zaigu esku hartze komunitariorako eta bizikidetzarako proiektu bat diseinatzea eta abian jartzea, liskarrak saihestuko dituena egoiliarren eta iritsi berrien artean.

Vitoria-Gasteizko Arana auzoan Nazioarteko Babeserako Harrera Zentroa birgaitzeko lanak hasi ondoren, Euskal Herria benetako harrera herria izan dadin okupatuak eta kezkatuak gauden bizilagun gisa, berriz ere publikoki posizionatu beharra ikusi dugu, klixe zaharkituak edo beldurra sortzen duten estereotipoak sustatzen dituzten lengoaia su-emaileen berraktibazioagatik. Izan ere, martxoan, bi panfleto jaso genituen gure postontzietan, gorroto-diskurtso arrazistak eta xenofoboak elikatuz.

Alde batetik, Babestu Araba/Zazpigarren Alaba elkarteak batzarretarako deia egin zigun Arantzabela, Aranbizkarra, Arana, Judimendi eta Santa Luzia auzoetako bizilagunentzat, Arana egoitzaren erabilera bozkatzeko, egoitza geriatriko edo nazioarteko harrera-zentro gisa erabiltzea, bi aukera horiek artifizialki eta nahita manipulatuz kontrajartzen zirelarik. Bertaratutako batzuek mezu xenofobo eta arrazistak erabili dituzte aurrez aurre, hala nola "Arana Arabarrentzat", indar politiko erreakzionario jakin batzuek "Espainia espainiarrentzat" zioten bezala. Sindikatuen, Gasteizko auzo guztien eta Ongi Etorri Errefuxiatuen ordezkaritza beraientzat hartu dute, eztabaida antzuari sinesgarritasuna emateko.

Bestetik, Alderdi Popularrak, talde politiko guztiek martxoaren 21eko osoko bilkuran errefuxiatuen zentroa berehala eta behin betiko geldiarazteko egindako mozioa baztertua izan ondoren, berriz ere martxan jarri zuen makrozentroaz, zerbitzu publikoez eta abarrez hitz egiteko beldurraren diskurtsoa helarazteko makineria, migrazioaren gaia hauteskunde-irabaziak lortzeko erabiltzeko helburu bakarrarekin, Gasteizko alkate ohi Javier Marotok 2014an komunitate magrebtarrari buruzko adierazpenekin egin zuen bezala.

Alderdi eta ordezkari politikoei eskatzen diegu ez dezatela eztabaida lokaztu botoak bilatzeko, eta ez dezatela sortu diskurtso alarmistarik biztanleengan beldurra eragiteko, makrozentro kalifikatzailea erabiliz, ez baitute modu berean aipatzen Baskonia-Alavés Taldeak aurten bertan ireki asmo duen 298 oheko egoitzari buruz hitz egitean.

Harrera ereduei buruz hitz egiterakoan, zintzotasuna eskatzen diegu eragile sozial, sindikal eta politiko guztiei, jakinda EAEko harrera ereduak 80-100 plazako edukiera duten zentroak dituela, hala nola Oñatin (11.537 biztanle), eta gatazkarik gabe herriaren eguneroko errealitatean txertatu dela. Ez gara gu izango Espainiako Estatuak sustatzen duen harrera ereduaren defendatzaile. Era berean, ezin dugu defendatu existitzen ez den "euskal harrera eredua". Baina horrek ez digu eragozten benetako arazoan arreta jartzea: gerren, espoliazioaren, klima-aldaketaren eta abarren ondorioz beren etxeetatik ihes egin behar duten pertsona askoren harrera beharra. Erakundeek proposamenik egiten ez dutenez, pertsona horiei harrera onena eman behar diegu.

Dei egiten dugu urte hauetan guztietan Arantzabela, Aranbizkarra, Arana, Judimendi eta Santa Luzia auzoek erakutsitako harrera eta bizikidetza gaitasunari eusteko, kale batzuen nomenklaturak berak ondo erakusten duen bezala: Andaluzia kalea, Extremadura kalea, Aragoi kalea... eta auzo arrazista edo xenofoboen irudirik hartzen ez uzteko eskatzen diegu.

Horregatik guztiagatik, premiazkoa iruditzen zaigu esku hartze komunitariorako eta bizikidetzarako proiektu bat diseinatzea eta abian jartzea, harrera auzoetako biztanleen premiak kontuan hartuko dituena, eta liskarrak saihestuko dituena egoiliarren eta iritsi berrien artean eta iraupen luzeko zaintzak behar dituzten pertsonen eta nazioarteko babesa behar duten pertsonen artean.

Izan ere, denok ados gaude gure adinekoek eta mendekoek kalitatezko zaintza publikoak behar dituztela, hori planteatzen dutenen eskutik joango gara, pertsona batzuek gure nazioarteko babesa behar dutela eta erakunde eskudunek jarri behar dituztela eskura baliabide material eta giza baliabide guztiak bizitza orok bizitzea merezi dezan.

Ongi Etorri Errefuxiatuak Araba
Ana Mª Ribacoba Menoyo, Agustín Gorbea Aguirre eta Jose Luis Salazar Roldan de Aranguiz

Iritzi artikulu hau argitaratzean, ALEAk ez ditu bere gain hartzen egileak adierazitako iritziak, ezta horiekin lotutako erantzukizunak. Zure iritzia bidali nahi baduzu, idatzi erredakzioa@alea.eus helbide elektronikora.

Izan zaitez ALEAkide!

ALEA da Arabako euskarazko aldizkari bakarra, eta zu bezalako irakurleen babesa behar du aurrera egiteko. Zuk ere gurekin bat egin nahi al duzu? Aukera ezberdinak dituzu gure proiektuarekin bat egiteko.

Informazio gehiago