[IRITZIA] Nire behatokia

hirinet 2015ko aza. 6a, 01:00

Amama arabarra umezurtz geratu zen goiz eta bere ahizparekin batera Bizkaia aldera egin zuten osabak deituta. Handik gutxira, neskatxa gazte gazteak zirela, oihal denda bat ireki zuten herrian, maldan gora, zehazki portua goitik begiztatzeko behar zen altuera justu justuan. Aitite, herriko auzo bateko Txomane baserrian jaio zen, zehazki itsasoa goitik begiztatzeko behar zen altuera justuan.Amamak leku hartan sustraiak botako zituela erabaki zuen. Aititek hain zituen beteta urdin kolorez begiak, hain kresal usainez arima, itsas gizona egin zela erremediorik gabe. 

Izara leunak, marinel jantzi sendoak eta heriotza ornitzeko hil-oihal puntilladunak josten zituen amamak. Itsasoak zeharkatzen zituzten garraio-ontziak gidatzen zituen aititek. Lurreratzean, bion artean landatutako dendaren gaineko geure etxera, amamaren aingurara itzultzen zenean, bere maletan sartzen ziren munduko portuetan jasotako arrangurak eta algarak. Amamak belarrekin enplastuak egiten zituen gorputzaren eritasuk sendatzeko eta aititek ipuinak kontatzen zizkigun arimak sendotzeko. Hilen egunean, nire jaioterrira joan nintzen, lehenago izan zirenak eta naizen hau izateko erroak bota eta bideak erakutsi zizkidaten haiek bisitatzen.

 

Kanposantua maldan gora dago, zehazki nire bizitza goitik begiztatzeko behar dudan altuera justuan.

 

Egilea: Itziar Rekalde. Arabako ALEA

 

 

Izan zaitez ALEAkide!

ALEA da Arabako euskarazko aldizkari bakarra, eta zu bezalako irakurleen babesa behar du aurrera egiteko. Zuk ere gurekin bat egin nahi al duzu? Aukera ezberdinak dituzu gure proiektuarekin bat egiteko.

Informazio gehiago