Abiadurak hori dauka, ia ezinezkoa dela jakitea zein zen piztuta zegoen kolorea semaforoa igaro duzunean, edo zer aurpegiera jantzita zeukan zebra-bidea gurutzatzeko zain zegoen lagunak, edo are urteko zein sasoitan bizi zaren ere. Eta, hala ere, gure (jarri hemen nahi duzun zerrenda zoro amaigabeko trepetaren izena: telebista, telefono, tableta, ordenagailuko...) pantailetan bainujantzi, eguzki eta itsasoak ikusten hasten garenean, Pauloven txakurrak nola, orduantxe jakiten dugu iritsi dela uda. Nahiz eta, ez gaitezen engaina, gurean eguzkia ikustea nahiko gauza konplikatua den. Baina axola gutxi du horrek, euskarak euskaldun edo baginak emakume egiten ez gaituen ber moduan, eguzkiak ez baitu uda egiten, ez eta bainujantziak edo itsasoak ere.
Udak ekarri ohi ditu, ez galde niri zergatik, halakoxe eztabaida-soka esentzialista amaiezinak, eta txosnen barra inguruetan sesio labirintikoetan endredatzen gara, zerk egiten ote gaituen parrandazale, kalimotxoak ala plastiko gogorreko edalontzia lepotik zintzilik eramateak, eta, garagardoek aurrera egin ahala, gero eta lanbrotuago ikusten dugu dena. Akaso izango da eguzkia, itsasoa edo bainujantzia bezalako gauza ezdeusekin lotzen dugulako uda.
Baina gehiegi larritzea ere ez da komeni. Izan ere, gauza jakina baita udak dakarrena udak daroala. Batez ere bainujantziak, eguzkiak, itsasoak daroatza, eta esku lokaztuez ondo oratu ez ditugun hitzak oro.
Egilea: Mikel Ayllon, idazlea. Arabako ALEA
Gutunak
Izan zaitez ALEAkide!
ALEA da Arabako euskarazko aldizkari bakarra, eta zu bezalako irakurleen babesa behar du aurrera egiteko. Zuk ere gurekin bat egin nahi al duzu? Aukera ezberdinak dituzu gure proiektuarekin bat egiteko.