Ikaskide irudimentsuekin elkartu, eta ardo urdina egiteko proiektuan murgildu da Imanol Lopez gasteiztarra. "Sushia, musika elektronikoa"... jainkoen edaria dastatzeko "modu apurtzaile bat".
Ezer baino lehen... zergatik urdina?
Eta... zergatik ez? Aspaldi, liburu bat irakurri genuen, Ozeano urdinaren estrategia izenekoa. Besteak beste, dio zerbait berria garatzen ari zarenean, itsaso batean zaudela, itsaso oso gorri batean. Gorria, marrazo asko daudelako gauza beragatik borrokan eta odoletan. Ardoa ere gorria da, eta ozeano gorri hori ozeano urdin bihurtzea gauza ia epikoa iruditu zitzaigun.
Zer zapore du zuen ardo urdinak? Garratza, goxoa, fruta-ikutua?
Goxoa da, fruta ikutu batekin. Edateko erraza da.
Nola izan zenuten ideia?
Lantaldean, guztiak gara artistak, diseinatzaileak eta, oro har, sormen handiko jendea. Unibertsitatean ezagutu genuen elkar.
Kafetegian izan zenuten ideia zoro hau?
Kar kar. Oso berritzaileak gara, eta pentsatu genuen: zein izan daiteke, gure inguruan, iraultza txiki bat duen mundua? Ardoa. Hori pentsatu genuen, Historiaurretik oso gutxi aldatu den produktua delako. Pentsa, mezetan edaten da, Kristoren odol moduan. Ardoarena nahiko mundu hierarkikoa da, oso tradizionala, oso adituena, eta guk ez dugu horrekin bat egiten. Gu bezalakoa zen zerbait egin nahi genuen.
Baina ardoaren inguruan ideiarik ere ez zenuten izango...
Ideiarik ere ez. Pentsa, gutako batek inoiz ez zuen aurretik ardoa probatu, ez duelako alkoholik edaten.
Zer erreakzio jaso dituzue ardoaren mundutik?
Jendeak lehia bat du buruan, ongia eta gaizkiaren artean. Eta gaizkia gu gara, baina oso gaiztakeria goxoa. Ardoari buruz dakien jendeari, sakrilegioa iruditzen zaio hasieran, baina gero hauxe pentsatzen dute: zer goxoa den sakrilegio hau.
Zaila izan al da hastea? Mahatsa erosi behar da, upategi bat lortu... Irekita izan dituzue ateak?
Oso mundu tradizionala da ardoarena, eta ez da erraza izan laguntzeko prest zeuden upategiak aurkitzea, baina zorionez batzuk prest daude, mundu tradizional honetan egon arren berrikuntzaren aldeko apustua egiten dutelako. Pozik gaude.
Zenbat botila atera dituzue merkatura?
Zaila da kalkulatzen. Txandaka atera ditugu. Lean startup izeneko metodologia erabili dugu. Oso modan dagoen metodologia da ekintzaileen munduan, arriskuak murrizteko balio duelako. Ekoizpena pixkanaka merkaturatzen duzu, bide onetik edo okerretik zoazen probatzen joateko. Lehenengo sorta sei botilakoa izan zen, gero laurehunekoa eta hurrengoa hiru mila litrokoa izango da.
Non salduko dituzue litro horiek guztiak?
Webgunearen bitartez saltzen ditugu, eta taberna batzuekin ere lanean ari gara. Ostalaritzako hainbat lokaletan ere gauza ezberdinak eskaini nahi dizkiete bezeroei. Bat aipatzearren, Gasteizen segur aski Silken hotelean ardo urdina izango dute. Zorionez, jende berritzailea dago sektore guztietan.
Zerekin edan behar da ardo urdina?
Sushiarekin, natxo eta guakamolearekin... baina hori oso gauza pertsonala da. Bilboko taberna batean, adibidez, izotz txikituarekin prestatzen dute, pajitarekin eta keramikazko katilutxo batean. Eskatu izan digute ardo honen fitxa teknikoa egiteko, baina fitxa hori ez dator bat gure izaerarekin, eta guk antifitxa tekniko bat proposatu dugu, gauza berriak proposatuz; adibidez, zer musikarekin edan.
Ah bai? Eta zer musika proposatzen duzue ardo urdina edateko?
Interneten zerrenda bat zintzilikatu dugu, Spotify-n: musika elektronikoa, rocka... gaur egungo doinuak, berritzaileak.
Hurrengoa zer izango da, ur beltza?
Oraingoz hauxe dugu esku artean... Agian musika talde bat egiten bukatuko dugu, eta ni Dj lanetan... Paquirrinek egin badu, guk zergatik ez!
Egilea: Itsaso Estarrona. Arabako ALEA