Araban, esku-hartze sozialeko 1.000 langile inguru daude —%75 baino gehiago emakumeak—, eta gizarteko kolektibo kalteberenak artatzen dituzte: babesgabetasun egoeran dauden adingabeak, familia kalteberak, indarkeria matxistaren biktima diren emakumeak eta gizarte bazterkeriako egoeran dauden pertsonak, baita osasun mentaleko arazoak edo adikzioak dituztenak ere.
Asteazken honetan ELA, CCOO, LAB, ESK eta UGT sindikatuek egindako prentsaurreko batean, pribatizatuta dagoen sektore honentzako hitzarmen kolektiboaren negoziazioa urte eta erdi luzatu dela salatu dute. Negoziazio horietan, lan baldintzak hobetzea eta langile guztien erosahalmena bermatzea izan da sindikatuen gutxienekoa; sindikatuen ustez, ordea, patronalaren jarrera izan da hitzarmenean atzera egitea, KPIaren igoera %11,5era mugatuz, hitzarmenaren indarraldiko (2021-2024) KPIen batura handiagoa izanda ere.
"Sektoreak ez du hori onartzeko asmorik", ohartarazi dute sindikatuek. Horregatik, ekainaren 17ko eta 22ko greba egunetan, KPIari lotutako soldata igoera ez ezik, 30 orduko lanaldi murrizketa, kontziliazio neurri egokiagoak, lizentzien hobekuntza eta plusen arteko bateragarritasuna ere aldarrikatu dituzte, besteak beste.
Horrez gain, ELA sindikatuak deialdi propioa egin du ekainaren 21erako ere, beste sindikatuekin hiru greba egun deitzeko adostasunik lortu gabe.
"Konfinamenduan erakundeek gure lana txalotzen eta eskertzen zuten. Hala ere, orain, hitzarmen sinadurarik gabe lizitazioak aurrera ez ateratzeko mehatxua egin digute, eta hori gure lan eskubideak murriztuko lituzkeen sinadura izango litzateke", kritikatu dute. "Gure lana onartu egin behar dela uste dugu, eta horretarako, sektoreari ez ezik, gizartearen zati handi bati ere egonkortasuna emango dioten hobekuntzak lortu behar dira".